متولد سال1315ه.ش، ورکانه-همدان،توانست فن‌آوری قلب مصنوعی خود را گسترش داده و آن را به استانداردی برای آینده تبدیل کند.

تاريخ تولد، محل تولد، هنگام تولد:

در سال 1315در روستای وركانه همدان، به دنیا آمد.

حوادث دوران زندگي:

در یک خانواده شلوغ به دنیا آمد.به گفته خودش بسیار خوشبخت بود که پدرش اجازه ی ادامه تحصیل را به او داد.فرصتی که نصیب خواهرانش نشد.وی همچنین در روستایشان چوپانی می کرد.زندگی پروفسور فراز و فرودهای زیادی داشت.ابتدا برای ادامه تحصیل به دانشسرای معلمی رفت.سپس سراغ مهندسی مکانیک رفت و بعد از آن رشته مهندسی کشاورزی را انتخاب کرد.نهایتاً از ایران خارج شد و در رشته پزشکی ادامه تحصیل داد.از این انتخاب بسیار خوشحال است؛ چرا که از این راه توانست به بیماران کمک کند، پزشکانی دیگر تربیت کند و تعلیم دهد و همچنین از طریق ابداعات و اکتشافاتی که داشته، موفق شد برای بشریت مفید واقع شود. او می‌گوید:«به یاد كودكی آرامش پیدا می‌كنم،آنجا (كانادا) هم،همیشه دنبال خاطراتی بوده‌ام كه در دنیای مدرن و پیچیده به من آرامش بدهد.آنها را در چوپانی و همان شب‌های مهتابی می‌یافتم.یك چوپان به خدا نزدیكتر از دیگران است و همیشه به خلقت فكر می‌كند.آن وقت‌ها،من خدای گوسفندانم بودم.چوپانی،انسان را به اصل خود،خدا و طبیعت نزدیك می‌كند و به همین خاطر، خدا دوستی و ذهن من مترادف با چوپانی است. وقتی برای كارهایم جوابی نمی‌یابم،به خدا بیشتر التماس می‌كنم.این حالت اغلب، وقتی پیش می‌آید كه جواب مسأله‌ای را نمی‌دانم و از پس حل آن بر نمی‌آیم.من خیلی سجده شكر به جای می‌آورم و در جراحی‌هایم كه انگار دخالت در كار خدا است. فكر می‌كنم كه خداوند به همه آدم‌ها مغز داده كه از آن استفاده كنند و برای كمك به خود و دیگران از آن بهره ببرند.با این حال عده‌ای قدرت وعده‌ای شهرت، وعدّه‌ای ثروت را دوست دارند.عدّه‌ای هم دلشان می‌خواهد به مردم خدمت كنند. حتی بیشتر از آنچه كه مردم انتظار دارند احساس وظیفه می‌كنند و بس. او سال‌های ابتدایی در کانادا را به یادگیری زبان، تحصیل در طول روز و کار طاقت‌فرسا در شب به عنوان یک ظرف‌شوی گذراند تا توانست از دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. در دهه 1970 سمت‌های متعددی را به عنوان یک مهندس برعهده داشت تا زیربنای یک آلبرتای جدید را پی‌ریزی کند. بعد از نقل مکان با همسر و دو پسرش به کلیولند در اوهایو رفت که دوباره سوالات مربوط به رمز و راز جهان به سراغش آمده و او را به بازگشت به دانشگاه و تحصیل علوم پزشکی در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال‌ شرقی دانشگاه اوهایو مشتاق کرد. در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند. بعد از سه سال کار در کلینیک کلیولند، دکتر ویلبرت کئون از انستیتو قلب اوتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی انستیتو را برعهده بگیرد. آنجا بود که توانست فن‌آوری قلب مصنوعی خود را گسترش داده و آن را به استانداردی برای آینده تبدیل کند. از آن به بعد بود که شهرت وی عالم‌گیر شد. فعالیت‌های تحقیقاتی او باعث به وجود آمدن سالی 1000 شغل در کانادا، و سرریز شدن بیش از 200 میلیون دلار سرمایه‌گذاری خارجی در طی ده سال شده است. دکتر موسیوند اختراعات بسیاری را به ثبت رسانده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: قلب مصنوعی کنترل از راه دور که پس از قرار گرفتن در بدن بيمار مي‌توان از طريق ماهواره، اينترنت و تلفن از وضعيت آن و همچنين وضعيت سلامت بيمار آگاه شد و امکان ارسال برق به آن بدون ايجاد سوراخي در بدن، از طريق سيستم الکترومغناطيسي فراهم است. ثبت اطلاعات ژنتیکی به وسیله استفاده از اثر انگشت بدون نياز به خونگيري و تنها از طريق انگشت‌نگاري و ساخت زيرپيراهني که مي‌تواند فشار خون و کارکرد قلب را در کساني که قلبشان خوب کار نمي‌کند، کنترل کند از دیگر اختراعات این دانشمند ایرانی است. لب مصنوعی و دیگر اختراعات پروفسور موسیوند جان هزارها تن را نجات داده است.
تحصيلات و مدارك علمي:

    فارغ التحصیل رشته مهندسی كشاورزی از دانشگاه تهران
    فوق لیسانس مهندسی مكانیك از كانادا
    دكترای پزشكی و فوق تخصص جراحی قلب از كانادا

مسئوليت ها و مقام ها:

    سرپرستی تیم قلب مصنوعی انستیتو قلب اوتاوا
    ریاست بسیاری از هیئت‌های علمی
    سمت استادی رشته‌های جراحی و مهندسی در دانشگاه‌های اوتاوا و کارلتون

نقل قول و خاطرات:

داستان زیباترین هدیه‌ای که پرفسور موسیوند دریافت کرده نیز بسیار خواندنی است. او این داستان را چنین نقل می‌کند: «طبق قوانين مرسوم كانادا هديه دادن به پزشكان و هديه گرفتن از آن‌ها ممنوع است. يك روز ديدم شخصى از شبكه‌ای كانادایی به دفتر كارم در بيمارستان اوتاوا آمد و بسته‌اى را جلوى من گذاشت كه از گرفتنش امتناع كردم. آن شخص خيلى اصرار داشت و همين باعث شد كه بسته را باز كنم. هفت حلقه فيلم از همدان و زادگاهم روستاى وركانه بود كه خودشان تهيه كرده بودند. گريه‌ام گرفت و به اين فكر كردم كه چطور براى يك شبكه كانادايى اين قدر زادگاه من و آن خانه محقر سنگى اهميت داشته كه هزاران كيلومتر را طى كنند و از آن فيلم بسازند. آن‌ها اين كار را كرده بودند كه بدانند واقعا من يك چوپان در دره‌هاى كوه الوند بوده‌ام و اين به جرئت مهم‌ترين هديه زندگى من بود». او به كسانی كه می‌خواهند از وی قدردانی كنند می‌گوید:«اگر راستی می‌خواهید به من هدیه بدهید،آن موقع كه به خدا نزدیك می‌شوید،برای من دعا كنید كه چاقی‌ام كم شود و عمرم زیاد!(با اشاره طنزآمیز)»!